دوباره

راستش سه شنبه پیش امتحان شیمی داشتم بازم حالم بد شد و نتونستم امتحان بدم . فکر کنم دیگه این داستان امتحان ندادن و تا چند قدمی مرگ رفتن من عادی شده ولی تا جای من نباشین نمی فهمین من چی میگم . امروز صبح امتحان زیست داشتم آخرین امتحانم بود رفتم دادم و اومدم ولی راستش اصلا حالم خوب نیست دلم خیلی گرفته ۳ بهمن که بیاد ۲ ماهه که ندیدمش دلم خیلی خیلی براش تنگ شده تلفنی باهاش حرف می زنم ولی همیشه راستش بهش نمیگم بعضی وقتا بیشتر از اون چیزی که فکرش بکنین حالم بد میشه ولی از هر ۱۰ دفعه شاید یکی دوتاش بهش بگم دلم نمی خواد ناراحتش کنم ولی فکر کنم دیگه زیاد زنده نمونم . کاش می تونستم حداقل هفته ای یک بار ببینمش . کاش می تونستم تمام حرفای توی دلم بهش بزنم ولی این کاش های من آرزو های غیر ممکنه ولی کاش برآورده میشدن . عشق...