شعر

img src="http://www.pix2pix.org/pic/lm/19.gif" />

خانه ام ابري است

بي بهار و بي بهانه ام

چشم هاي خشك زنده رود را

گريه مي كند دلم

آي ابرهاي هر كجا

دمي

با دل من و

زمين بي بهار و

رود تشنه

گريه مي كنبد...؟؟؟

نااميدي هم چو گور افشاردت
گرچه الوندی، ز پا مي آردت

از دمش ميرد قوای زندگی
خشک گردد چشمه های زندگی

خفته با غم در ته يک چادر است
غم، رگ جان را مثال نشتر است

ضعف ايمان است و دلگيري است غم
نوجوانا! نيمه ي پيری است غم

ای که در زندان غم باشی اسير
از نبی تعليم لاتحزن بگير

گر خدا داری ز غم آزاد شو
از خيال بيش و کم، آزاد شو

عشق...